Seligman Köpek Deneyi – Teknoloji Bul

Seligman Köpek Deneyi: Öğrenilmiş Çaresizlik ve Kontrol Yeri

Seligman köpek deneyi, öğrenilmiş çaresizlik ve kontrol yeri kavramlarını araştırmak için Martin Seligman ve Steven Maier tarafından 1967 yılında gerçekleştirilen bir deneydir. Deney, köpeklerin kaçınılmaz bir elektrik şokuna maruz bırakıldıktan sonra, daha sonra kaçınabilecekleri bir elektrik şokundan kaçınmak için hiçbir şey yapmadıklarını göstermiştir. Bu sonuç, köpeklerin kaçınılmaz şoklara maruz kalmanın ardından çaresiz hissettiklerini ve kontrolü kaybettiklerini öğrendiklerini göstermektedir.

Deneyin Amacı

Seligman ve Maier, deneyin amacını şu şekilde açıklamışlardır: “Bu deneyin amacı, kaçınılmaz şoklara maruz kalan köpeklerin, daha sonra kaçınabilecekleri bir şoktan kaçınmak için hiçbir şey yapmayacaklarını göstermektir. Bu sonuç, köpeklerin kaçınılmaz şoklara maruz kalmanın ardından çaresiz hissettiklerini ve kontrolü kaybettiklerini öğrendiklerini gösterecektir.”

Deneyin Yöntemi

Deney, üç grup köpek üzerinde gerçekleştirilmiştir. Birinci grup, kaçınılmaz elektrik şoklarına maruz bırakılmıştır. İkinci grup, kaçınabilecekleri elektrik şoklarına maruz bırakılmıştır. Üçüncü grup ise, hiçbir elektrik şokuna maruz bırakılmamıştır.

Kaçınılmaz şoklara maruz bırakılan köpekler, bir kafese konulmuş ve kafesin zeminine elektrik verilmiştir. Köpekler, şoktan kaçmak için hiçbir şey yapamamışlardır. Kaçınabilecekleri şoklara maruz bırakılan köpekler ise, bir kafese konulmuş ve kafesin ortasına bir platform yerleştirilmiştir. Köpekler, platformun üzerine atlayarak şoktan kaçınabilirlerdi. Üçüncü gruptaki köpekler ise, hiçbir elektrik şokuna maruz bırakılmamıştır.

Deneyin Sonuçları

Deneyin sonuçları, kaçınılmaz şoklara maruz bırakılan köpeklerin, daha sonra kaçınabilecekleri bir elektrik şokundan kaçınmak için hiçbir şey yapmadıklarını göstermiştir. Bu sonuç, köpeklerin kaçınılmaz şoklara maruz kalmanın ardından çaresiz hissettiklerini ve kontrolü kaybettiklerini öğrendiklerini göstermektedir.

Kaçınabilecekleri şoklara maruz bırakılan köpekler ise, şoktan kaçmak için platformun üzerine atlamışlardır. Bu sonuç, köpeklerin kaçınabilecekleri şoklara maruz kalmanın ardından çaresiz hissetmediklerini ve kontrolü kaybetmediklerini öğrendiklerini göstermektedir.

Üçüncü gruptaki köpekler ise, hiçbir elektrik şokuna maruz bırakılmadıkları için, şoktan kaçmak için hiçbir şey yapmamışlardır.

Deneyin Önemi

Seligman köpek deneyi, öğrenilmiş çaresizlik ve kontrol yeri kavramlarını araştırmak için önemli bir deneydir. Deney, kaçınılmaz şoklara maruz kalan köpeklerin, daha sonra kaçınabilecekleri bir elektrik şokundan kaçınmak için hiçbir şey yapmadıklarını göstermiştir. Bu sonuç, köpeklerin kaçınılmaz şoklara maruz kalmanın ardından çaresiz hissettiklerini ve kontrolü kaybettiklerini öğrendiklerini göstermektedir.

Deneyin sonuçları, öğrenilmiş çaresizliğin insanların hayatlarını nasıl etkileyebileceğini göstermektedir. Örneğin, öğrenilmiş çaresizlik, insanların depresyon, anksiyete ve diğer ruhsal sağlık sorunları yaşamasına neden olabilir. Ayrıca, öğrenilmiş çaresizlik, insanların işlerinde, ilişkilerinde ve diğer yaşam alanlarında başarısız olmasına neden olabilir.

Öğrenilmiş Çaresizlik ve Kontrol Yeri

Öğrenilmiş çaresizlik, kaçınılmaz olumsuz olaylara maruz kalmanın ardından, daha sonra kaçınılabilir olumsuz olaylardan kaçınmak için hiçbir şey yapmama eğilimidir. Kontrol yeri ise, insanların olumlu veya olumsuz olayların nedenlerini içsel veya dışsal faktörlere atfetme eğilimidir.

Öğrenilmiş çaresizlik ve kontrol yeri, birbirleriyle ilişkili iki kavramdır. Öğrenilmiş çaresizlik yaşayan insanlar, genellikle olumsuz olayların nedenlerini içsel faktörlere atfederler. Bu, onların olumsuz olayları kontrol edemeyeceklerini düşünmelerine ve çaresiz hissetmelerine neden olur.

Öğrenilmiş Çaresizliğin Üstesinden Gelmek

Öğrenilmiş çaresizliğin üstesinden gelmek için yapılabilecek birçok şey vardır. Bunlardan bazıları şunlardır:

Olumlu olayların nedenlerini içsel faktörlere, olumsuz olayların nedenlerini ise dışsal faktörlere atfetmek.
Olumlu olaylara odaklanmak ve olumsuz olayları görmezden gelmek.
Gerçekçi hedefler belirlemek ve bu hedeflere ulaşmak için çaba göstermek.
Başarıları kutlamak ve başarısızlıkları öğrenme fırsatı olarak görmek.
Sosyal destek almak ve başkalarıyla olumlu ilişkiler kurmak.

Faydalı Siteler ve İlgili Dosyalar