Demirtaş H Sosyal Kimlik Kuramı
Sosyal kimlik kuramı, insanların kendilerini sosyal gruplarla özdeşleştirme eğilimlerini ve bu özdeşleşmenin tutum ve davranışları üzerindeki etkilerini inceleyen bir sosyal psikoloji teorisidir. Kuram, ilk olarak 1979 yılında Henri Tajfel ve John Turner tarafından ortaya atılmıştır.
Sosyal kimlik kuramına göre, insanlar kendilerini çeşitli sosyal gruplarla özdeşleştirirler. Bu gruplar, cinsiyet, ırk, etnik köken, din, meslek, siyasi görüş gibi çeşitli faktörlere göre tanımlanabilir. İnsanlar, kendilerini bir grupla özdeşleştirdiklerinde, o grubun değerlerini, inançlarını ve hedeflerini benimserler. Ayrıca, o grubun üyelerine karşı olumlu duygular geliştirirler ve o grubun dışındaki kişilere karşı olumsuz duygular geliştirirler.
Sosyal kimlik kuramı, insanların tutum ve davranışları üzerinde önemli bir etkiye sahiptir. Örneğin, sosyal kimlik kuramına göre, insanlar kendilerini olumlu olarak değerlendirdikleri gruplarla özdeşleştirdiklerinde, özgüvenleri artar ve daha olumlu bir benlik imajına sahip olurlar. Ayrıca, insanlar kendilerini olumlu olarak değerlendirdikleri gruplarla özdeşleştirdiklerinde, o grubun hedeflerine ulaşmak için daha fazla çaba gösterirler.
Sosyal kimlik kuramı, çeşitli alanlarda uygulanmıştır. Örneğin, kuram, önyargı, ayrımcılık, grup içi çatışma ve işbirliği gibi konuların anlaşılmasında kullanılmıştır. Ayrıca, kuram, pazarlama, reklam ve iletişim gibi alanlarda da kullanılmıştır.
Sosyal Kimlik Kuramının Konuları
Sosyal kimlik kuramı, insanların kendilerini sosyal gruplarla özdeşleştirme eğilimlerini ve bu özdeşleşmenin tutum ve davranışları üzerindeki etkilerini inceleyen bir sosyal psikoloji teorisidir. Kuramın temel konuları şunlardır:
- Sosyal kimlik: Sosyal kimlik, insanların kendilerini sosyal gruplarla özdeşleştirme eğilimidir. İnsanlar, kendilerini çeşitli sosyal gruplarla özdeşleştirebilirler. Bu gruplar, cinsiyet, ırk, etnik köken, din, meslek, siyasi görüş gibi çeşitli faktörlere göre tanımlanabilir.
- Sosyal karşılaştırma: Sosyal karşılaştırma, insanların kendilerini diğer insanlarla karşılaştırarak değerlendirme eğilimidir. İnsanlar, kendilerini diğer insanlarla karşılaştırdıklarında, kendilerini olumlu veya olumsuz olarak değerlendirebilirler.
- Grup içi kayırma: Grup içi kayırma, insanların kendilerini olumlu olarak değerlendirdikleri gruplarla özdeşleştirdiklerinde, o grubun üyelerine karşı olumlu duygular geliştirirken, o grubun dışındaki kişilere karşı olumsuz duygular geliştirmesi eğilimidir.
- Grup dışı ayrımcılık: Grup dışı ayrımcılık, insanların kendilerini olumlu olarak değerlendirdikleri gruplarla özdeşleştirdiklerinde, o grubun dışındaki kişilere karşı ayrımcı davranışlar sergileme eğilimidir.
Sosyal Kimlik Kuramının Etkileri
Sosyal kimlik kuramı, insanların tutum ve davranışları üzerinde önemli bir etkiye sahiptir. Örneğin, sosyal kimlik kuramına göre, insanlar kendilerini olumlu olarak değerlendirdikleri gruplarla özdeşleştirdiklerinde, özgüvenleri artar ve daha olumlu bir benlik imajına sahip olurlar. Ayrıca, insanlar kendilerini olumlu olarak değerlendirdikleri gruplarla özdeşleştirdiklerinde, o grubun hedeflerine ulaşmak için daha fazla çaba gösterirler.
Sosyal kimlik kuramı, çeşitli alanlarda uygulanmıştır. Örneğin, kuram, önyargı, ayrımcılık, grup içi çatışma ve işbirliği gibi konuların anlaşılmasında kullanılmıştır. Ayrıca, kuram, pazarlama, reklam ve iletişim gibi alanlarda da kullanılmıştır.