Dünyanın En İyi 10 Şiiri
Şiir, insanoğlunun en eski sanat formlarından biridir. Şiir, genellikle insan deneyimini ve duygularını ifade etmek için kullanılan bir dil biçimidir.
Dünyanın en iyi şiiri, genellikle eleştirmenler ve okuyucular tarafından en iyi şiir olarak kabul edilen şiirdir.
Dünyanın en iyi 10 şiiri şunlardır:
- “İki Bahar” – Rumi (1207-1273)
- “Sonnet 18” – William Shakespeare (1564-1616)
- “Ozymandias” – Percy Bysshe Shelley (1792-1822)
- “The Love Song of J. Alfred Prufrock” – T.S. Eliot (1888-1965)
- “The Waste Land” – T.S. Eliot (1888-1965)
- “The Raven” – Edgar Allan Poe (1809-1849)
- “Ode to a Nightingale” – John Keats (1795-1821)
- “Sonnet 73” – William Shakespeare (1564-1616)
- “The Road Not Taken” – Robert Frost (1874-1963)
- “The Hollow Men” – T.S. Eliot (1888-1965)
Diğer şiirler
Diğer şiirler de, genellikle eleştirmenler ve okuyucular tarafından beğenilen şiirlerdir. Bu şiirler arasında, “The Rime of the Ancient Mariner”, “The Tyger”, “Ode on a Grecian Urn”, “The Waste Land”, “The Raven”, “Sonnet 18”, “The Love Song of J. Alfred Prufrock”, “Ode to a Nightingale”, “The Road Not Taken” gibi şiirler yer almaktadır.
Dünyanın en iyi şiirini belirlemek, kişisel bir görüş meselesidir. Yukarıda bahsedilen şiirler, genellikle eleştirmenler ve okuyucular tarafından en iyi şiirler olarak kabul edilmektedir.
Dünyanın en iyi şiirini belirlerken kullanılan bazı kriterler şunlardır:
- Hikâyesi: Şiirin hikayesi, ilgi çekici ve sürükleyici olmalıdır.
- Dili: Şiirin dili, güzel ve etkileyici olmalıdır.
- Anlamı: Şiirin anlamı, derin ve düşündürücü olmalıdır.
- Etki: Şiirin okuyucular üzerinde güçlü bir etki yaratması gerekir.
Dünyanın en iyi şiirleri, genellikle bu kriterleri karşılayan şiirlerdir. Bu şiirler, okuyucuları büyüleyen ve düşündüren şiirlerdir.
Dünyanın en iyi şiiri hakkında kişisel görüşüm ise “Sonnet 18” şiiridir. “Sonnet 18” şiiri, William Shakespeare tarafından yazılmış bir aşk şiiridir. Şiir, bir aşığın sevgilisine olan aşkını ve bağlılığını anlatır. Şiir, dilindeki güzellik ve etkileyiciliği, derin anlamı ve okuyucular üzerinde yarattığı güçlü etki ile öne çıkmaktadır.
Sonnet 18 şiiri, aşağıdaki gibidir:
Shall I compare thee to a summer’s day?
Thou art more lovely and more temperate:
Rough winds do shake the darling buds of May,
And summer‘s lease hath all too short a date:
Sometime too hot the eye of heaven shines,
And often is his gold complexion dimmed;
And every fair from fair sometime declines,
By chance or nature’s changing course untrimmed:
But thy eternal summer shall not fade,
Nor lose possession of that fair thou owest;
Nor shall Death brag thou wand’rest in his shade,
When in eternal lines to time thou growest:
So long as men can breathe or eyes can see,
So long lives this, and this gives life to thee.